اثر کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد دانه و اسانس زیره سبز (Cuminum cyminum L.) در کشت مخلوط با باقلا (Vicia faba L.)

     به منظور بررسی اثر کودهای زیستی در ترکیب با کود شیمیایی بر عملکرد دانه و اسانس زیره سبز (.Cuminumcyminum L) در کشت مخلوط با باقلا (Vicia faba L.)، آزمایشی در سال 1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 12 تیمار در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. فاکتور اول شامل الگوی کاشت در چهار سطح کشت خالص زیره سبز و سه الگوی کشت مخلوط جایگزینی باقلا و زیره سبز به صورت ردیفی (یک ردیف باقلا + یک ردیف زیره سبز)؛ و نواری شامل دو ردیف باقلا + دو ردیف زیره سبز و چهار ردیف باقلا + چهار ردیف زیره سبز  بود. فاکتور دوم سه سطح کودی به صورت کاربرد 100 درصد کود شیمیایی (50 کیلوگرم کود اوره + 150 کیلوگرم سوپرفسفات تریپل در هکتار)،  50 درصد کود شیمیایی + کودهای زیستی (ازتو بارور + فسفات بارور 2 ) و 10 تن در هکتار ورمی کمپوست در نظر گرفته شد. بیشترین تعداد برگ و اجزای عملکرد دانه زیره سبز در کشت مخلوط 1:1 مشاهده شد. کشت مخلوطردیفی با کاربرد 100% کود شیمیایی بیشترین عملکرد اسانس زیره (8/4 کیلوگرم در هکتار) را نسبت به سایر ترکیبات تیماری تولید کرد. ارزیابی شاخص­های کشت مخلوط نیز نشان داد که کشت مخلوط ردیفی در همه سطوح کودی بیشترین مجموع ارزش نسبی(9/1) و نسبت برابری زمین استاندارد (3/1-4/1) را داشت.